Misterny, magiczny i literacki reportaż o przychodzeniu, odchodzeniu i życiu.

Angelika Kuźniak w poetycki i pełen wrażliwości sposĂłb opisuje spotkanych na swojej drodze ludzi, ktĂłrzy ze spokojem ducha i godnością oczekują na śmierć.

Ta, ktĂłra tka.

Ten, ktĂłry nosi maski.

Ta, ktĂłra ubiera.

Ludzie starsi, młodsi. Od dawna starannie obmyślają, w czym położą się do trumny, jaka ona będzie, kto przyjdzie ich pożegnać, co dostaną na ostatnią drogę. Wyobrażając sobie własne odchodzenie, tak naprawdę opowiadają o życiu - doświadczeniach, ktĂłre stały się ich udziałem, relacjach z sąsiadami, żywionych uczuciach, przekonaniach i o tym, w co wierzą.

Historie kolejnych bohaterĂłw autorka przeplata fragmentami Pieśni pustonocnych, przywołującymi na myśl obrzędy dziadĂłw.

Z opowieści Kuźniak wyłania się niezwykły obraz tego, jak na przestrzeni lat zmieniał się stosunek do śmierci. Soroczka to poetycki Zapis socjologiczny - mądre, naturalistyczne i zarazem metafizyczne uchwycenie tego, co umyka w codziennym zgiełku spraw.

Co tu dużo gadać: człowiek rodzi się na śmierć, a umiera na życie.